De vierde zondag van Pasen, roepingenzondag
De preek van zondag 25 april 2021 vind je hier.
« Jezus is de steen die door de bouwlieden niets waard geacht werd en toch tot hoeksteen geworden is »
Deze zondag vieren we de vierde zondag van Pasen, die de zondag is waarop we bidden om roepingen. In het Evangelie van Johannes dat we beluisterd hebben, spreekt Jezus over zichzelf en noemt zich de Goede Herder. Want hij is niet zoals de huurling die zijn eigen hachje wil redden maar die zijn leven geeft voor de schapen.
De herder kent zijn schapen en roept ze bij hun naam. Jezus als goede herder roept, tot op de dag van vandaag, en dat zal hij blijven doen. Hij weet wat ieder kan geven en zal daarom vragen. Laat ons eerste gebed zijn de Heer te danken voor al degenen die we rondom ons vinden die aan Gods roepstem hebben beantwoord. Dat is ook onderdeel van roepingenzondag.
Maar in een andere zin komt het ons vandaag toe de Heer te vragen dat Hij meer roepingen zendt. We geven dan gehoor aan zijn opdracht om te vragen voor werkers in de wijngaard. En de Heer roept altijd. Vragen we en smeken we de Heer om arbeiders voor zijn wijngaard. In het bijzonder de priesterroepingen omdat alleen de priester ons de sacramenten kan bedienen. Heer, geef ons priesters, vele heilige priesters!
We moeten er echter niet van uitgaan dat Gods roepstem alleen tot anderen is gericht. De Heer roept elk van ons om onze weg met Hem te gaan. Soms luisteren we niet goed naar de zachte roepstem van de Heer. Want er is veel afleiding en er zijn veel dingen om ons zorgen over te maken. Maar de afleiding is nog niet het grootste obstakel. Ook niet onze onervarenheid met wat de Heer ons op het pad brengt. Nee, het grootste obstakel wordt gevormd door onze angsten. Angsten die ons worden ingegeven omdat we denken dat de Heer ons misschien iets moeilijks vraagt, of dat zijn plan onze vrijheid in de weg staat.
Maar de Heer schenkt ons juist deze vrijheid om aan Hem te beantwoorden, we verliezen niets als we zeggen: Heer, hier ben ik om uw wil te doen. Nee, we zijn pas verliezers als we zeggen: Heer, hier ben ik maar alleen om mijn eigen weg te gaan.
Vragen we onze Heer op roepingenzondag dat onze kerk en onze gemeenschap als een besproeide tuin mag zijn waarin de zaden van roeping tot ontkiemen komen die God er zaait. Laat ons met edelmoedigheid vandaag en deze week vragen om arbeiders in zijn tuin. Laten onze gezinnen broeiplaatsen zijn waar men gewillig luistert naar de God die roept. En laten we ons zelf als levende bouwstenen voegen in het bouwsel dat God optrekt in deze tijd. Moge Maria, de moeder van de Kerk onze gebeden tot bij haar Zoon Jezus brengen. Amen.